سوال 3: آیا جایز است که اسم ولقب خاص امام زمان علیه السلام در مجامع عمومی گفته شود؟
پاسخ: حضرت مهدي(ع) همنام با پيامبر(ص) و هم کنیه با آن وجود شريف است. نام آن حضرت « م ح م د » و کنیه ی او ابوالقاسم است. در بعضي احاديث معتبر، تصريح به اين نام در مجالس عمومي منع شده است. (1)
پيامبر(ص) ميفرمايد: «لا يسمه باسمه ظاهراً قبل قيامه الا كافر به؛ در آشكارا نام او را تا قبل از قيام او، جز كافر به او نميبرد.» (2)
امام باقر(ع) نيز فرموده است: «لا يسميحتي يظهر امره؛نام او نبايد برده شود تا اينكه امر (قيام) او آشكار شود.» (3)
از امام رضا(ع) نقل شده است: «لا يسمي باسمه بعد غيبة احد حتي يراه و يعلن باسمه فليسمه كل الخلق؛ كسي نام او را پس از غيبت او نبرد تا زماني كه او را ببيند و نامش آشكار شود و تمام مردم نام او را ببرند.» (4)
امام حسن عسكري(ع) ميفرمايد: «لا يحل لاحد ان يسميه و يكنيه بكنيته الي ان يظهر الله دولته و سلطنته؛ براي هيچ كس حلال نيست كه نام و كنيه ی او را ببرد تا وقتي كه خدا دولت و حكومتش را آشكار سازد.» (5)
بر اساس اين دسته از روايات ـ كه نامبردن آن حضرت تا زمان ظهور منع شده است ـ بسياري از عالمان شيعه تصريح و تلفظ نام شريف آن حضرت را حرام دانستهاند و لذا براي اينكه اين نام تلفظ نشود در نوشتهها به صورت «محمد» مينويسند اگر چه نوشتن به صورت «محمد» حرام نيست.
البته برخي از عالمان شيعه (مانند خواجه نصير طوسي) تلفظ نام اصلي را هم جايز دانستهاند و از زمان شيخ بهايي به بعد در اين مسأله بين عالمان شيعه اختلاف نظر و رأي پديد آمد. (6)
گروهي از عالمان شيعه (مانند شيخ مفيد،شيخ صدوق، علامه طبرسي، محقق داماد، مرحوم مجلسي،محدث نوري و ...) به زبان آوردن نام اصلي حضرت را حرام دانستهاند.
گروه ديگر از عالمان شيعه (مانند شيخ انصاري، شيخ حر عاملي و ...) ذكر نام اصلي حضرت مهدي(ع) را حرام ندانسته و روايات منع را مربوط به زمان غيبت صغري ميدانند كه جان آن حضرت از طرف حكومت وقت در خطر بودهاست. اين گروه در تاييد نظر خود، روايات و زياراتی را كه در آن ها نام اصلي حضرت مهدي(ع) تصريح شده است ذكر ميكنند.
از آنجا كه بيشتر روايات، نام بردن را تا زمان ظهور ممنوع شمردهاند؛ لذا بسياري از عالمان شيعه ذكر و تلفظ نام شريف حضرت مهدي(ع) را سزاوار نميدانند و ميفرمايند بهتر است تصريح به نام اصلي آن وجود شريف نشود.
برخي نيز معتقدند حرمت ذكر نام حضرت درجايي است كه مخالفان و دشمنان اهل بيت و امام زمان(ع) حضور دارند.
گفتني است تلفظ نام و كنيه ی مخصوص حضرت مهدي(ع) در اين موارد بدون اشكال است:
1.در نوشتهها: حتي كساني كه ذكر نام محمد را حرام ميدانند، نوشتن آن در كتابها را حرام ندانستهاند.
2.به صورت اشاره و رمز: ميتوان گفت نام آن حضرت مانند نام رسول خدا و كنيه ی او مانند كنيه ی رسول خدا است و نيز ميتوان به صورت رمز م ح م د تلفظ نمود.
3.در دعا و مناجات در غير مجالس عمومي.
4.ذكر نام آن حضرت به صورت پنهاني و در قلب. (7)
پی نوشت ها:1.ترجمه، مكيال المكارم، ج2،ص188
2.مستدرك الوسائل، ج12، ص285
3.كافي،ج1، ص525
4.مستدرك،ج12، ص285
5.مستدرك،ج12،ص285
6.مكيال المكارم، ج2، ص190
7.ترجمه مكيال المكارم، ج2، ص188
سلام دوست عزیز ان شالله حالت خوب باشه
برات یه پیشنهاد دارم....اگه دوست داشتی بیا وبم رو لینک کن و توی نظرات بهم بگو منم وبت رو لینک کنم
باتشکر